Štumpovka została założona pierwotnie jako budynek gospodarczy, który w 1930 roku odkupił pan Štumpe. W 1933 roku urodziła mu się córka Kristýna i w 1938 roku córka Jana, które mieszkały tutaj do 1956 roku. Po nacjonalizacji ich ojciec pracował tutaj jako woźnica i zapewniał dostawy koni. Podczas reżimu totalitarnego posesja działała jako schronisko turystyczne z około 50 miejscami noclegowymi w 6 pokojach. W czerwcu 1990 roku z nieznanych powodów spłonęło, a administracja Karkonoskiego Parku Narodowego pogorzelisko zrównała z ziemią. Po posiadłości pozostała tylko ceglana stacja transformatorowa.

W 1991 roku nasz wuj, inż. Jiří Justicz, odkupił sąsiednie Dvoračky od panów Jindříška i Truhlářa, którzy nabyli nieruchomość od Karkonoskich Interhoteli. W 1992 roku pan Justicz odkupił od córek pana Štumpa grunty z pogorzeliskiem po byłym obiekcie.

Dvoračky to bardzo stare schronisko. Zostało założone w 1707 roku przez rodzinę Schierów jako górski budynek gospodarczy przeznaczony do hodowli bydła na okolicznych rozległych łąkach. Pierwotnie nosił nazwę Rokytenské dvorské boudy. W marcu 1893 roku pierwotny budynek spłonął, pogorzelisko odkupił hrabia Harrach i przebudował go na licznie odwiedzany zajazd. W lutym 1902 roku odbyły się tutaj siódme mistrzostwa Czech w narciarstwie. W 1921 roku po reformie gruntowej zostało przejęte przez państwo i wynajęte czeskiej rodzinie Puhonnych, która go później kupiła. Od 1923 roku w Karkonoszach zaczęto używać tzw. nieme znaki. Nie zabrakło wśród nich znaku dla Dvoraček. Księga pamiątkowa dokumentuje wybitnych gości, przykładowo prezydenta dr. Edvarda Beneša z małżonką Haną, którzy kochali Karkonosze, a w Dvoračkach spędzili urlop przed wojną i w 1945 roku.

Nasza rodzina prowadzi tu działalność od 24.04.1993 r.

Najpierw ratowaliśmy przeprowadzeniem generalnych napraw całkowicie zdewastowane po reżimie totalitarnym schronisko Dvoračky, aby przynajmniej częściowo spełniało przepisy higieniczne i normy. W 2000 roku odkupiliśmy od naszego wuja schronisko Dvoračky wraz z gruntem po spalonym budynku.

Ze względu na wciąż rosnącą presję nowych przepisów i norm higienicznych Dvoračky nie dało się eksploatować przez 365 dni w roku, zdecydowaliśmy się więc przywrócić dawne gospodarstwo na gruncie pogorzeliska. W maju 2002 roku rozpoczęliśmy budowę nowego obiektu, który został oddany do wstępnego użytku dnia 18.12.2008 r., a dnia 26.12.2008 r, został otwarty dla odwiedzających. Cały obiekt budowaliśmy sami, w miarę napływu środków finansowych, przez 7 lat, do obecnej postaci.

Drzewo pozyskaliśmy i pocięliśmy na własnym traku, materiały woziliśmy własnym, obecnie już historycznym transportem, stoły, krzesła, żyrandole i inne drewniane meble wytworzono tutaj, w domowej stolarni. Całą budowę zaprojektował i nadzorował pan inż. Jiří Dobeš z Jilemnicy, który przygotował projekt według byłego schroniska Labská bouda - widok od Łabskiego Kotła, która spłonęła 06.11.1965 r. z winy nieostrożnych rzemieślników.

Czcimy i szanujemy trudną i wymagającą pracę naszych poprzedników (za wyjątkiem reżimu totalitarnego) w tym środowisku górskim. Pracowali oni tutaj w trudnych warunkach i byli skazani tylko na swoich najbliższych, własną pracowitość, umiejętności, wytrwałość i pomysłowość.

Nowy obiekt - hotel - nazwaliśmy po poprzednim właścicielu, panu Štumpe – Hotel Górski Štumpovka.

Mamy nadzieję, że nasze wnuki, jak na razie Tonička, Bertík i Olívie, będą naszymi godnymi następcami.

Z najlepszymi górskimi pozdrowieniami „SKOL” rodzina Starych